اين نوع رابطه از نظر اسلام حرام است و قرآن دوستى بين دختر و پسر و اين گونه روابط را نهى كرده است؛ زيرا عفت عمومى جامعه با اينگونه روابط آسيب جدى مى‏بيند؛ پايه‏هاى ازدواج و خانواده سست مى‏شود و صدها مفسده اخلاقى براى دختر، پسر و جامعه دارد. با توجه به شرايط خاص دوران جوانى و طولانى بودن دوران تجرد اغلب دانشجويان و خطرات جدى تمايلات آشكار و پنهان غرائز نفسانى، لازم است برادران و خواهران دانشجو، روابط خود را از نظر كمى و كيفى تحت كنترل قرار دهند و در سطح ضرورت حفظ كنند. بنابراين، توصيه ما اين است كه به نكات زير توجه كرده، انشاءالله همه ما به آن عمل كنيم:

1- اگر ضرورتى ايجاب نمى‏كند، از ايجاد رابطه با نامحرم پرهيز شود و خواهران دانشجو در مقابل افراد نامحرم رفتارى صميمانه نداشته باشند. در احكام شرعى آمده است كه در غير ضرورت مكروه است كه مرد با زن هم‏صحبت شود؛ مخصوصاً مرد و زن جوان. علت آن اين است كه چه بسا همين هم‏صحبت شدن‏ها غرايز جنسى افراد را تحريك كند و يك الفت و محبت شهوانى بين مرد و زن ايجاد گردد و نقطه آغازى براى غوطه‏ور شدن در انحراف و فساد شود.

2- در صورت ناچارى و ضرورت، روابط با نامحرم، تا آن جا كه به شكستن حريم احكام الهى منجر نشود اشكالى ندارد. اما با اين حال لازم است كه ارتباط در كلاس‏ها، به گونه‏اى باشد كه كمترين اختلاط پديد آيد و در معاشرت و گفت‏وگو هنجارهاى شرعى زير رعايت شود:  

- از گفت‏وگوهاى تحريك كننده پرهيز شود. 

- از نگاه‏هاى آلوده و شهوانى خوددارى شود. 

- حجاب شرعى رعايت شود. 

- قصد لذت در كار نباشد. 

- دو نفر نامحرم در محيط بسته تنها نمانند.

بنابراين، سعى كنيد خود را عادت دهيد تا هنگام صحبت با نامحرم به او نگاه نكنيد و به هيچ قسمتى از بدن او خيره نشويد و قسمت‏هاى باز و پوشيده، برايتان كاملاً مساوى فرض شوند و در همه حال خدا را ناظر بر اعمال و رفتار خود بدانيد و عفت و حيا را فراموش نكنيد.